De blaadjes vallen nu echt. Dus nu moeten we echt wel concluderen dat de herfst begonnen is. De bomen zijn nog niet helemaal kaal, maar het kan niet lang meer duren. Op deze weer fantastische dag lijkt het natuurlijk niet zo, want ik ben vanmiddag gewoon in een T-shirt buiten bezig geweest, maar de verwachting voor de komende nacht is vorst aan de grond.

En op die grond is nu iets heel bijzonders te zien.

Want overal tussen de afgevallen bladeren komen is allerlei kleuren en maten de paddestoelen omhoog. Herfst is natuurlijk het seizoen van de paddestoelen. Ik zou het niet willen missen.

Grote en kleine, eetbaar of niet, maar dit zijn de vruchten van een gezonde bos-bodem.

Plotseling steken de paddestoelen hun hoed boven de bodem uit, om net zo snel weer te verdwijnen.

Onder de grond of in dood hout, hier doen zij hun ontzettend belangrijke werk. Het opruimen van organisch materiaal en het voor andere organismen beschikbaar maken van voedingsstoffen.

Nuttig, onmisbaar en mooi tegelijk.

Nu het eindelijk kouder begint te worden en de zomer achter de rug lijkt zien we toch nog heel bijzondere dingen in de tuin. Zo valt eindelijk het blad van de Linde, kleurt de Amber in de vuurrode kleur die aankondigt dat het er bijna af zal vallen (moet eerst nog geel worden) en verkleuren de Beuken hagen van groen naar bruin. Dat is allemaal echt zoals we van de herfst verwachten, alleen laat.
Maar bijzonder is dat de Bamboe in bloei staat, er nog bijna rijpe vijgen aan de struik hangen en er zelfs nog een gele waterlelie in de vijver bloeit.
Rare herfst dus, dit jaar.