Vanavond weer uitgeteld op de bank. Moe maar voldaan, dat dan weer wel. Vandaag hebben we de laatste wand van het nieuwe atelier afgewerkt. En het resultaat mag er zijn. Er gaat ook eigenlijk niets boven het zelf doen. De voldoening van een plan dat door eigen toedoen tot een tastbaar resultaat komt, liefst ook nog van de gewenste kwaliteit, is te gek. En ja, dat is dan soms wel erg vermoeiend, maar na gedane arbeid is het goed rusten...

En hiermee hebben we ook d'n Deel geheel van een binnengevel met de nodige isolatie voorzien zodat we weer een stapje dichter bij de geplande A klasse voor het energie label zijn gekomen.

Begin augustus en het is weer heerlijk weer. Zouden we dan toch een mooie zomer krijgen in Nederland Tot nu toe lijkt dat aardig te lukken. Natuurlijk is er wel heel wat regen gevallen in de afgelopen weken, op sommige plaatsen op een dag meer dan er normaal in een maand valt, maar dat was dan ook in een korte periode heel veel neerslag. Verder schijnt de zon zeer regelmatig en werkt de zonnecollector hier al sinds begin april op volle toeren. Heerlijk toch?

Hé wat gaaf, zie hier in het Gemerts Nieuwsblad een bijlage over bouwen, wonen en leven op een vernieuwende, ecologische manier. Een uitgebreid interview met Ad Vlems, de voorzitter van de coöperatie Ecodorp Boekel, en een van de deelnemers aan de zomercursus Permacultuur Ontwerp die we vorige zomer hier op de Augustehoeve hebben gehouden.

Een goed verhaal, met passie gedeeld en uitgevoerd. Heel veel bewondering voor...
Succes Ecodorp Boekel!

De afgelopen dagen waren weer erg zomers in zuidoost Nederland, maar daar ging nogal wat neerslag aan vooraf.

Zoveel neerslag dat onze toch al niet kleine vijver een stuk buiten haar normale oever trad. Een feest voor de Koi Karper die op deze manier bij overplanten konden komen die ze anders alleen in de verte zagen.

Maar ook de akker om ons perceel (enorm dichtgeslagen omdat er elke week met een tractor overheen wordt gereden) stond dagen blank. Daar kunnen de aardappelen slecht tegen (na 3 tot 5 dagen onder water beginnen ze te rotten) dus heeft de loonwerker de greppels in het land, inclusief de bermsloot van de gemeente, helemaal uitgegraven om maar zoveel mogelijk water af te voeren.

Na een paar dagen ontwateren staat er alleen nog in de sporen wat water. Maar droog is de akker niet.

Wat ik me nu afvraag is hoeveel organische stof er weggespoeld is van die akker die er volgens mij toch al niet zo florissant bij lag.
En wat daar aan gedaan wordt.
Ik ben bang dat ik het al weet...
Dieper ploegen en meer bemesten. Alsof dat helpt :-(

Op 15 juli schreef ik al een stukje over ons aandeel in het vermarkten van voedingsmiddelen, waarbij we ons waarschijnlijk helemaal niet realiseren dat we een aandeel hebben.
Ga je een stap verder en kijk je naar hoe de stroom voedingsmiddelen van grond tot mond loopt dan is daar weer een verrassende ontdekking te doen. Het Planbureau voor de Leefomgeving (PBL via @leefomgeving) heeft daar een mooie grafische weergave van gemaakt.

Hieruit blijkt wel hoe groot de macht van de enkele inkoper is, die tussen al die producenten aan de ene kant en al die consumenten aan de andere kant staat. Het heel dunne lijntje tussen de boer en klant die zelf in een boerderij winkel of via een initiatief als @kleingemaakt koopt krijgt gelukkig wel steeds meer gewicht. Op het totaal stelt het misschien niet zo veel voor, maar elk beetje helpt.

Overigens is dit het geval bij alle voedingsmiddelen, vers en bewerkt.

Als je op een nog grotere schaal naar de markt voor bewerkt voedsel kijkt zie je ook wereldwijd een concentratie van macht bij slechts 10 bedrijven die onder hun holdings een zee van merken voeren. Vele maken dezelfde producten, elk onder een eigen naam.

En wij maar denken dat we wat te kiezen hebben...

Ja, dat hebben we! Als we voor zo onbewerkt mogelijk kiezen en zo vroeg mogelijk in de keten. Weet wat je koopt, bepaal zelf waar je het koopt en leer de verkoper kennen, dan verklein je de macht van de tussenhandel en gaat het weer over echt eten.

De insecten in onze tuin hebben weer een struik aangewezen waar rijp fruit te plukken is. Dit keer gaat het om de vijg. Onze struik is nu een jaar of 6 of 7 oud denk ik en geeft een redelijke opbrengst. Het ras is me onbekend, maar de vruchten zijn groen van buiten en kleuren als ze rijp zijn via lichtgeel naar rood-bruin. Enkele exemplaren zijn er bijna en gelukkig komen ze niet allemaal tegelijk. Zo kunnen we er langer van genieten!

Voor (veel) meer info over vijgen (en ander eetbaars) is de website van Okke Amerongen wel een aanrader. Kijk op vijg.nl

NB ik wilde nog een foto maken van de twee rijpe vijgen die ik vanmiddag plukte, maar dat ben ik vergeten. Ik had de heerlijke vruchten al op voor ik er aan dacht... Sorry!

Wij hoeven eigenlijk niet te gaan kijken of de appels aan onze bomen al rijp zijn. Dat doet Teigetje wel voor ons...
Teigetje houdt erg van appels. Om mee te spelen en om uiteindelijk ook (helemaal) op te eten. Ze gooit zelf haar appeltje weg en springt dan vrolijk in het rond.

Maar ja, als ze dan lekker aan het spelen is met zo'n appeltje en hij valt per ongeluk in de vijver, wat dan? Normaal gesproken zou ze dan wel gaan proberen om hem er uit te vissen. In het slechtste geval zou ze er wel in gaan, maar we hebben haar vanaf heel jong al aangeleerd dat zij niet in deze vijver mag. En dat doet ze ook niet.

Tja, zo kan ze uren zitten wachten tot dat appeltje uit zichzelf naar haar toe komt, dus ik heb haar maar even geholpen.

Was de waterlelie een vrouw, dan had ze kapsones...

Een mooi artikel in Trouw (van 3 jaar geleden al) over de waterlelie die toch wel wat eigenaardigheden heeft.

http://www.trouw.nl/tr/nl/4932/Tuinrubriek/article/detail/2441144/2011/06/04/Was-de-waterlelie-een-vrouw-dan-had-ze-kapsones.dhtml

In onze vijver voltrekt zich op dit moment ook dat proces van lucht verzamelen in de wortelstokken, en wel zodanig dat de hele boel boven water is komen te liggen. Nu is de vraag alleen of ik er wat aan ga doen (verjongen of verzwaren) of dat ik de natuur haar gang laat gaan.

Wat op deze manier namelijk wel gebeurt, en vorige zomers ook al eens gebeurde, is dat de waterlelie zich op deze manier door de vijver kan verplaatsen. Nu haar verankering los is drijft ze, door de wind gestuwd, op eigen houtje door de vijver. De eerder op deze manier 'aan lager wal geraakte' lelies hebben het allemaal prima overleefd, dus ik denk niet dat ik hier nu ga ingrijpen.

Bovendien ligt de vijver er, na het mooie weer van gisteren (met blauwe lucht en een temperatuur boven de 30 graden Celsius) nu met wind, regen en een schamele 18 graden, zeker niet uitnodigend bij om een duik te nemen voor een dergelijke ingreep...

Anderhalf jaar geleden schreef ik nog (redelijk verbaasd) dat ik bijna 50 unieke bezoekers per dag op deze website ontving.  Inmiddels is dat aantal opgelopen tot ruim 100 per dag! En weer ben ik verbaasd, maar ik bind het wel leuk! Hartelijk welkom allemaal en ik hoop dat jullie mijn blogs en artikelen interessant genoeg vinden.
Kijk gerust verder rond, en als je wat wil weten kun je het gerust vragen.

Net een briljant filmpje gezien op YouTube over food marketing. Marketing zoals die door de grote voedselproducenten op grote schaal bedreven wordt.

Daar kwam ik (via Twitter) bij door een artikel op HetKanWel.
En deze kijktip geef ik graag door!

http://www.hetkanwel.net/2014/07/14/kijktip-de-geheimen-van-voedselmarketing/?utm_source=twitterfeed&utm_medium=twitter

Echt interessant om te zien hoe het publiek (wij ook) verbouwereerd achter gelaten wordt met haar eigen gedachten over hun rol in de marketing...

Wow. Dit moet je echt even zien.