Leuk om even een plaatje te publiceren van de zonkracht van die prachtige dag, afgelopen zaterdag 8 december. Hier is heel goed zichtbaar dat we ondanks dat er geen wolkje aan de hemel was, slechts zeer beperkt straling op de zonnecollectoren kregen. Zo weinig zelfs dat de collectoren er niet warm genoeg van werden om de sneeuw er af te smelten. In dit geval is dus helemaal geen warmte opbrengst gehaald... Dus is het maar goed dat we ook een houtvergasser hebben om de CV te voeden. En de speksteenkachel stond 's avonds ook lekker aan (overdag niet, want de serre zorgde wel voor voldoende warmte

Nou nou, eindelijk is de zomer begonnen! Vandaag was zelfs de eerste "tropische" dag in Nederland. Met temperaturen boven de 30 graden en een strak blauwe lucht was het voor Nederlandse begrippen dan ook erg warm. Ik heb de Bypass temperatuur van het zonnecollector systeem dan ook naar beneden bijgesteld om te voorkomen dat de temperatuur van de vloeistof die door de leidingen stroomt (om de warmte van de collectoren naar het buffervat over te brengen) te hoog wordt. Nu de Bypass 'open' is wordt er warmte uit de onderzijde van het buffervat afgevoerd naar de houtopslag in de voortuin om daar het hout dat we de komende winter zullen verstoken, te drogen. Dit 'koelen' gaat door tot de ingestelde temperatuur is bereikt en hierdoor daalt de temperatuur van het vat zodanig dat het de volgende (weer mooie) zomerdag niet te heet wordt. :-)
En om te laten zien wat die mooie dag dan inhoudt: hieronder het plaatje van de instraling zoals die in De Bilt door het RIVM gemeten is op 24 juli. Het maximum dat bereikt is kwam tot 6.1 op een schaal die in Nederland tot maximaal 8 loopt. Gister en vandaag werd de zonkracht gemeten op een maximum van 5,7 (terwijl de verwachting van RIVM vandaag wel bijna 7 was).

Hoe dan ook, de zomer lijkt nu dan eindelijk begonnen. In de tuin is het ook zichtbaar; er zoemt, vliegt en zweeft weer van alles tussen de bloemen die uitbundig bloeien na alle regen die in de voorliggende periode is gevallen. Dus de natuur in de tuin leeft weer een beetje op na een strenge winter en een vroeg voorjaar waarbij de bloesems (te) snel openden in de warme lentezon en ze vervolgens kapot gingen door de terugkerende vorst. Dit jaar is er dan ook erg weinig fruit te ontdekken in de tuin. Wel wat appels die later bloeiden en dus niet bevroren zijn, maar geen pruimen, kersen, peren, kweeperen, vijgen en perzikken dit jaar. Misschien volgend jaar weer.
Ondertussen is mijn vakantie weer voorbij en kan ik terugkijken op een zeer productieve 'bouwvak'. Want we hebben wat gebouwd. Vloerverwarming gelegd, betonvloeren gestort en afgewerkt, muren gemetseld, kozijnen geplaatst, groen dak gelegd en grond verzet. En het is nog niet klaar, maar wat wordt het mooi. Echt iets om heel trots op te zijn. Foto's zijn te zien op mijn twitter account, en later ook wel hier, maar daar moet ik weer wat nieuwe pagina's voor toevoegen. Misschien.

Vandaag ontdekte ik dat ik bij het gebruik van mijn energie op twee totaal verschillende manieren zal moeten gaan denken. Dit besef is iets dat over de afgelopen dagen gegroeid is omdat het natuurlijk fantastisch weer was en we zo enorm veel instraling hadden dat we dagelijks om een uur of tien de Bypass al zagen openen. Wat moet er dan veranderen? Nou, gedurende de dagen dat we spaarzaam om moeten gaan met de door de zon opgewekte warmte (de winter voornamelijk, maar ook de dagen in herfst en lente waar weinig zonlicht voor instraling en dus opwarming zorgt) zijn we conservatief bezig. We zijn zuinig op de opgespaarde warmte in de buffertank. Nu blijkt dat we, als we een aantal dagen achtereen zoveel warmte opwekken als nu gebeurt, dat we de onderzijde van de buffertank juist verder moeten 'afkoelen' dan we gewent zijn. Alleen zo kunnen we het temperatuurverschil tussen de onderzijde van de buffertank en de manifolds op het dak groter te maken en kan de warmte sneller afgegeven worden aan de buffertank. Dus waar we in het vroege voorjaar de buffertank graag op een temperatuur van ruim boven de 50 gr C. (liefst hoger dan 70) houden, moeten we in de zomer (of al eerder als het lang mooi weer is) zorgen dat we de temperatuur juist naar die 50 gr C. 'afkoelen' zodat hij overdag weer kan opwarmen naar de 85 gr C. Als de temperatuur namelijk te lang hoog blijft in de buffertank krijgt de vloeistof te weinig gelegenheid om af te koelen voordat ze weer terug gaat naar het dak om verder op te warmen en loopt de temperatuur op het dak op tot het kookpunt. Dat afkoelen is overigens geen verlies, maar nuttig gebruik van de opgewekte warmte (zie Bypass) dus is het niet erg om te doen, maar het is wel even wennen...

Vanmorgen was de zon er alweer vroeg bij. Net als de afgelopen dagen belooft het weer een mooie zomerdag te worden. En dat terwijl we pas halverwege de lente zitten. Gister was overigens een best spannende dag. De zonkracht was behoorlijk hoog en de Bypass was al een tijdje geopend om de overtollige warmte af te voeren naar de houtopslag. Maar toch liep de temperatuur op het dak steeds verder op. Blijkbaar had ik de inschakeltemperatuur voor deze weersomstandigheden toch te laag ingesteld, want  de Bypass werd geactiveerd als de onderkant van het vat 75 graden Celsius bereikte. Met die 75 graden onderin het vat en de Bypass open was er te weinig mogelijkheid voor het zonneboiler systeem om snel genoeg warmte af te geven en daardoor werd het op het dak (in de manifolds van de collectoren) steeds warmer. Zelfs tot 103 graden C. Gelukkig heeft de vloeistof in het systeem een iets hoger kookpunt dan water, dus ontstond er nog geen damp. En ook gelukkig, kwam er toen af en toe heel even een klein wolkje voorbij. Heel weinig, (dat kun je ook op het grafiekje van RIVM zien) maar genoeg om de temperatuur binnen de perken te houden...
Inmiddels is de volgende dag aangebroken, en de zon weer flink aan het schijnen. Maar ik heb de inschakeltemperatuur van de Bypass een stuk lager gezet, dus ik verwacht vandaag dat de temperatuur op het dak wat aangenamer blijft ;-)

Vanavond is de rust op de Auguste Hoeve weergekeerd. Logees weer terug naar huis, huisgenoten uit logeren. Even tijd nemen om een stukje digitaal te knutselen. Vanavond probeer ik alvast een deel van de groene systemen die we geïnstalleerd hebben uit te leggen. Eens kijken hoe dat er uit komt te zien...

In een eerder blog had ik al eens een plaatje laten zien met de weergave van de zonkracht. Deze gegevens worden door RIVM verzamelt. Op de website van het RIVM staan artikelen en meetgegevens over zonkracht. De zonkracht, of UV-index is een maat voor de intensiteit van de UV-straling. Op het plaatje hiernaast is te zien hoe de zonkracht op koninginnedag  was. De zonkracht bepaalt hoe lang de huid kan worden blootgesteld zonder rood te worden. Maar ook hoeveel energie de zonnecollectoren uit het beschikbare licht kunnen opnemen en kunnen omzetten ik warmte. Die warmte wordt dan weer getransporteerd naar ons buffervat waar we het bewaren voor gebruik om sanitair water op te warmen (voor de douche of bij de wastafels en gootsteen).